از چوب روسی نو در کف پوش سازی استفاده می شود.
تا همین اواخر، کف چوبی جامد یک راه حل گران قیمت و منحصر به فرد در نظر گرفته می شد.
خوشبختانه اکنون در عصر تخته های لایه ای، در دسترس تر و به همان اندازه موثر شده است.
چنین تخته هایی می توانند یک لایه رو به رو (قابل مشاهده) داشته باشند، اساساً از هر نوع چوب.
آنها به زمین چسبانده نمی شوند، بلکه به عنوان یک طبقه شناور، روی یک لایه عایق قرار می گیرند.
می توان آنها را خراش داد و با لاک یا روغن تازه کرد، اما نباید در معرض آب قرار گیرند و باید با برس نرم تمیز شوند.
سختی، ویژگی که باید هنگام انتخاب نوع معینی از چوب برای کف مورد توجه قرار گیرد.
مقاومت کف را در برابر سایش و آسیب مکانیکی تعیین می کند.
چوب بسیار نرم (کاج، صنوبر و صنوبر) را می توان برای پوشش کف اتاق هایی با ترافیک کم،
به عنوان مثال در اتاق خواب، و چوب نرم (توس، توسکا و کاج اروپایی) به عنوان مثال در دفاتر یا کتابخانه های خانگی، احتمالاً در اتاق نشیمن استفاده کرد. اتاق نشیمن).
در مکان‌هایی که مشکوک به تردد دائمی هستیم (لابی، راهرو، پله‌ها، آشپزخانه، اتاق کودکان
و شاید اتاق نشیمن، بستگی به سبک زندگی ما دارد و خودمان باید در مورد آن قضاوت کنیم)، استفاده از گونه‌های چوبی سخت ضروری است.
(اقاقیا، راش، بلوط، ممرز، چنار، زبان گنجشک، افرا و گردو) .
مشخص است که برخی از ما زمان نسبتا کمی را در اتاق نشیمن می گذرانیم، در حالی که برخی دیگر روی زندگی خانوادگی و اجتماعی در این اتاق تمرکز می کنند.
سخت ترین انواع چوب از مناطق آب و هوایی دیگر به نام های عجیب و غریب می آید، به عنوان مثال چوب ماهون، بادی، مرانتی.
آنها عمدتا از آسیای جنوب شرقی، آفریقای مرکزی و آمریکای جنوبی وارد می شوند.
چوب عجیب و غریب هم به دلیل سختی بالا، مقاومت مکانیکی و پایداری با تغییرات رطوبت محیط و همچنین به دلیل دانه بندی و رنگ های جالب آن که در بین گونه های درختان اروپایی بی سابقه است، ارزش دارد.
ما می توانیم چوب را در سایه های مختلف زرد، خاکستری پاستلی و بژ، و در یک پالت کامل قهوه ای از روشن تا تیره، تبدیل به سیاه انتخاب کنیم.
گونه هایی با رنگ نارنجی یا قرمز نیز وجود دارد.
